درمان منافذ باز پوست ممکن است با برخی داروها و درمان‌ها تداخل داشته باشد. این تداخلات منافذ باز ممکن است به دلیل تداخل در عملکرد پوست، حساسیت‌ها یا عوارض جانبی بیشتر از حد معمول باشند. در زیر چندین مثال از تداخل دارویی درمان منافذ پوست آورده شده است:

تداخل های دارویی

رتینوئیدها

 داروهایی که شامل رتینوئیدها مانند ترتینوئین، آداپالن و تازاروتن را شامل می‌شوند. ترکیب این داروها با درمان منافذ باز ممکن است باعث تحریک و حساسیت پوست شود و عوارض جانبی منافذ مانند خارش، خشکی و التهاب ناشی از ترمیم پوست را افزایش دهد.

محصولات پوستی حاوی اسید سالیسیلیک

استفاده همزمان از درمان منافذ باز و محصولات حاوی اسید سالیسیلیک ممکن است باعث خشکی و تحریک پوست شود و مشکلات جانبی مانند خارش و التهاب را به وجود آورد.

محصولات پوستی حاوی اسید آلفا هیدروکسیک

مانند اسید گلیکولیک یا اسید لاکتیک. استفاده همزمان از این محصولات با درمان منافذ باز ممکن است باعث تحریک پوست شده و عوارض جانبی ناخوشایندی مثل خشکی، درخشندگی و حساسیت را ایجاد کند.

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی NSAIDs

برخی داروهای NSAIDs مانند آیبوپروفن و دیکلوفناک ممکن است با درمان منافذ باز پوست تداخل داشته باشند و عوارض ناخوشایندی مانند حساسیت پوستی، خارش و ایجاد ترشح بیشتر آکنه را افزایش دهند.

درمان‌های لیزری یا میکرونیدلینگ

استفاده همزمان از درمان‌های لیزری یا میکرونیدلینگ با درمان منافذ باز ممکن است نتایج یا واکنش‌های ناخواسته در پوست ایجاد کند. این درمان‌ها نیاز به مشاوره و هماهنگی با پزشک دارند.

داروهای ضد بی‌خوابی

برخی از داروهای ضد بی‌خوابی ممکن است به عنوان عاملی برای تحریک پوست عمل کنند که می‌تواند تأثیر مثبت در درمان منافذ باز را کاهش دهد.

داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب

 برخی از داروهای این دسته ممکن است بر روی ترشحات غده‌ای پوست تأثیر داشته باشند و با درمان منافذ باز تداخل داشته باشند.

مهم است که قبل از شروع هر نوع درمان پوستی، با پزشک متخصص در مورد داروها و محصولاتی که در حال استفاده می‌کنید یا قصد دارید استفاده کنید، مشورت کنید تا از تداخل دارویی درمان منافذ پوست آگاه شوید و راهنمایی لازم را دریافت کنید.