درمان پوست با تیکسل عموماً ایمن است و عوارض خفیفی دارد. با این حال، برخی عوارض کوتاه‌مدت و ممکن است پس از انجام این درمان رخ دهند شامل:
قرمزی و التهاب: پس از انجام درمان، ممکن است پوست شما به صورت موقت قرمز و التهاب داشته باشد. این وضعیت معمولاً به مدت چند روز پس از درمان بهبود می‌یابد.
خشکی و ترک‌ها: پس از درمان، پوست شما ممکن است خشک و ترک خورده نشان دهد. از مرطوب کننده‌ها ملایم استفاده کنید و پوست خود را حفاظت کنید.
جوش‌های جدید: در برخی موارد، پس از درمان ممکن است جوش‌های جدیدی پدید آید. این جوش‌ها معمولاً به طور موقتی است و با گذر زمان بهبود خواهند یافت.
تیرگی و تغییر رنگ: در برخی از موارد، پوست پس از انجام درمان ممکن است تیره شده و رنگ پوست تغییر کند. این وضعیت معمولاً بهبود خواهد یافت و رنگ پوست به حالت عادی باز خواهد گشت.
ترشحات و خارش: در برخی موارد، پس از درمان تیکسل، پوست ممکن است ترشحات آبکی یا پوست ابریشمی داشته باشد و در طول روز خارش یا سنگینی ناشی از تحریک پوستی احساس شود. این علائم عموماً موقتی و بهبود می‌یابند.
خشکی و جوش‌ها: در برخی افراد، پس از درمان تیکسل، پوست خشکی و پوسته‌پوسته شده، و در برخی موارد ممکن است جوشی بوجود آید. در این صورت، استفاده از محصولات مرطوب‌کننده و ملایم کننده پوست توصیه می‌شود.
افزایش حساسیت پوستی: پس از درمان با تیکسل، پوست شما به حساسیت بیشتری نسبت به نور خورشید و عوامل تحریک کننده دیگر قابلیت نشان دهی می‌کند. بهتر است برای مدتی پس از درمان از مستقیم‌ترین تماس با نور خورشید و استفاده از محافظت‌کننده‌های مقاوم در برابر اشعه ماورای بنفش استفاده کنید.
عفونت: با رعایت اصول بهداشتی، خطر عفونت پس از درمان تیکسل کم است. اما در صورتی که راهنمایی پزشک را دقیقاً رعایت نکنید، احتمال عفونت از جای جوش‌ها یا زخم‌های پوستی افزایش می‌یابد.
اگر عوارضی پس از درمان تیکسل تجربه می‌کنید یا نگران هر گونه نکته دیگر هستید، بهتر است به پزشک تخصصی پوست مراجعه کنید تا مشکل را ارزیابی کند.
نکات مهم:
تمهیدات مورد نیاز پس از درمان به شما توسط پزشک خود توضیح داده خواهد شد.
هرگونه واکنش غیرعادی، عارضه شدید یا مداوم باید به پزشک خود گزارش شود.